Szczegóły
Pobierz Docx
Czytaj więcej
Im więcej praktykujecie duchowo, im bardziej rozszerza się wasza miłość, tym bardziej czujecie, że inni ludzie są tacy jak wy. Więc kiedy cierpią, czujecie się tak samo jak oni. Czasami, widząc osoby-ptaki, które nie mają co jeść, czuję się bardzo przygnębiona i przynoszę im jedzenie. Nie wiem, czy jedzą, czy nie, ale wciąż próbuję, na przykład. Widząc wiele bezpańskich osób-psów, chorych i nie mających nikogo kto by się nimi zaopiekował, również ronię łzy. Nie dlatego, że nie wiem. Nie dlatego, że nie znam karmicznej odpłaty, ale nawet jeśli to wiem, wciąż jest mi ich żal.
