«حافظ» شاعر و عارف صوفی محبوب، قسمت ۱ از ۲

اشعار حافظ به این موضوع اشاره دارند که خدا را باید به عنوان تنها واقعیت در نظر گرفت و همه تجلیات عشق را به عنوان نمونه هایی از محبت خداوند و زیبایی الهی.