รายละเอียด
ดาวน์โหลด Docx
อ่านเพิ่มเติม
ทุกครั้งที่คุณโกรธ แค่พยายามหายใจเข้าลึก ๆ สาม สี่ถึงเจ็ดครั้ง แล้วพูดออกมา หรือพูดว่า "รอก่อนสักครู่" ไปห้องน้ำ ล้าง "ใช่ ใช่ ใช่ แค่รอ ฉันต้องไป" จากนั้นไปห้องน้ำ ล้างตัวเอง ล้างด้วยน้ำเย็น ท่องพระนาม (ศักดิ์สิทธิ์) ทั้งห้า ภาวนาต่ออาจารย์ ออกมาพูดคุยอีกครั้ง(แต่ไม่ใช่สำหรับเราค่ะ เพราะบางคนทำลาย งานของอาจารย์ ในกรณีนั้น เราโกรธ เพราะสถานการณ์ค่ะ) ทำลายหรือ? (ยกตัวอย่างเช่น เราต้องการให้สิ่งนี้ไปทางนี้ ทางที่ดี (ใช่) แต่พวกเขาทำมัน ในแบบที่พวกเขาชอบ) ฉันรู้ ฉันรู้ (ยกตัวอย่างค่ะ แล้วพอเราเจอ มันสายไปแล้วค่ะ) โอ้ ฉันรู้ (และแล้ว…) งั้นมันแย่เกินไป (แย่เกินไปค่ะ) หากสายเกินไปก็ลืมมันไป จะทำอย่างไรล่ะ? มันสายไปแล้ว (แต่ ยกตัวอย่างเช่น ฉันอยู่ตรงกลาง) แล้วยังสามารถเปลี่ยนแปลงได้ไหม? (ยังเปลี่ยนแปลงได้ค่ะ) งั้นพูดกับพวกเขาอย่างมีเหตุผล บอกว่า “ดังนั้น ได้โปรด มันเป็นเช่นนี้ มันไม่ดีหรอก” อธิบายให้พวกเขาฟังว่าทำไมมันไม่ดี และอธิบายให้พวกเขาฟังว่า ทำไมวิธีของคุณถึงดี ทำให้มันมีเหตุผลมากที่สุด เท่าที่คุณทำได้ เพราะมันไม่ใช่ว่าคุณออกไป แล้วทุกคนพูดว่า "โอ้ ถงกำลังมา ว้าว!" ใช่ ๆ เรามาฟังเธอกันเถอะ" แน่นอนว่าไม่ใช่มีมายาอยู่ทุกที่ พวกเขาอยู่ข้างส้นเท้าของฉัน พวกเขาอยู่บนไหล่ของคุณ พวกเขาอยู่ทุกที่ พวกเขาอยู่ที่นั่น โดยเฉพาะเฝ้ารอ ก่อนที่คุณจะเกิด พวกเขาก็นั่งที่นั่นแล้ว รอคุณมา ดังนั้นจงเตรียมพร้อมรับสิ่งเลวร้ายที่สุด จงจำไว้เสมอว่า จะมีอุปสรรคเสมอ มันไม่เหมือนการคิดเชิงลบ แต่มันเป็นการคิดแบบมีตรรกะ โลกนี้เป็นโลกที่เป็นลบ คุณคาดหวังอะไร? พวกเขาทั้งหมดทำงานเพื่อปีศาจ พวกเขาทำงานเพื่อมายา พวกเขาไม่ได้ทำงานเพื่อฉัน พวกเขาทำงานต่อต้านฉัน เพราะพวกเขาไม่รู้เรื่อง นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันถึงต้องมาที่นี่ นั่นเป็นเหตุผลที่คุณต้องออกไป ต่อสู้ฟันฝ่ามัน ให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ บางครั้งคุณชนะ บางครั้งคุณแพ้ มันไม่เป็นไร มันโอเค บางครั้งงานของอาจารย์ ราบรื่นและประสบความสำเร็จ แต่บางครั้งผู้คนมาขัดขวาง และทำลายมัน เราไม่ได้ประสบความสำเร็จเสมอไป ฉันจะนั่งสบาย ๆ หากฉันประสบความสำเร็จอยู่เสมอพวกเขาบางคน (คนภายนอก) อยู่ต่ำกว่าระดับโลกทิพย์ด้วยซ้ำ แม้กระทั่งเพื่อนลูกศิษย์ของเรา พวกเขาบางคนก็อยู่ในระดับโลกทิพย์ พวกเขาบางคนยังต่ำกว่ามาตรฐาน ความเป็นมนุษย์ด้วยซ้ำ เชื่อฉันสิ สูงกว่านรกแค่นิดหน่อย ไม่ใช่ว่าฉันไม่สามารถช่วยพวกเขาได้ แต่ไม่ใช่ง่ายเลย ระดับจิตสำนึกของลูกศิษย์บางคน ต่ำกว่า (ชาว) สุนัขของฉัน และนกของฉัน ต่ำกว่าระดับต่ำสุด ต่ำสุดของ (ชาว) นกของฉัน หรือสุนัขของฉัน หรือแม้แต่ (ชาว) สุนัขภายนอก หรือแมวภายนอกหรือนกภายนอก ด้วยซ้ำ พวกเขาอยู่ในระดับนรก สูงกว่านรกนิดหน่อย ซึ่งเป็นระดับ (ชาว) สิงโตและเสือ ซึ่งเป็นสัตว์ดุร้าย พวกเขาเพิ่งมาจากที่นั่น พวกเขาเพิ่งเกิดใหม่จาก (ชาว) สิงโตหรืองูพิษ หรือเสือ คุณต้องการให้พวกเขาทำอะไร? ด้วยเหตุผลบางประการพวกเขามีบุญ เล็กน้อยที่พวกเขากลายเป็นมนุษย์ พวกเขามีวิวัฒนาการมาเป็นมนุษย์ รวดเร็วมาก แต่พวกเขายังคงอยู่ที่นั่น แล้วพวกเขา มีความเชื่อมโยงกับอดีต กับลูกศิษย์บางคน ดังนั้นพวกเขาเข้ามา นั่นเป็นเหตุผลที่เราจึงพูดว่า ห้าชั่วโคตรขึ้นไป แม้กระทั่งจากนรก เราก็ยังพาพวกเขาขึ้นมา เพราะว่าพวกเขามีความเชื่อมโยงกัน เห็นไหม? ห้า เจ็ด เก้า ห้าเป็นเพียงตัวเลขดังนั้นแม้แต่ตัวฉันเองยังต้อง ทำงานร่วมกับลูกศิษย์ที่เกือบร้ายกาจ บางคนเป็นการส่วนตัวด้วย ลองจินตนาการดูว่า คุณจะไม่เจอได้อย่างไร? พวกเขาอยู่ทุกที่ และพวกเขาทำงานเล็กน้อย แม้ว่าพวกเขาทำลายงานครึ่งหนึ่งก็ตาม และช่วยงานอีกครึ่งหนึ่ง พวกเขายังขึ้นไปได้ในภายหลัง คุณไม่สามารถมีทุกคนอยู่ ในระดับเดียวกันกับคุณได้ ไม่ น่าเสียดาย ดังนั้น พยายามทำให้ดีที่สุด จงใช้เหตุผลกับเขา จงอ่อนหวาน หากเขาต้องการความอ่อนหวาน จงแข็งหากเขาต้องการความแข็ง ไม่ใช่ว่าถ้าคุณดุบางคนแล้ว คุณไม่ดีหรืออะไรแบบนั้น ไม่หรอก บางคนต้องการสิ่งนั้น และคุณต้องรู้สึกถึงมัน ภาวนากับอาจารย์ว่า "ฉันจะทำอย่างไรกับคน ๆ นี้?" และรับคำตอบแล้วทำมัน หากเขาต้องการความอ่อนหวาน บางคนก็ต้องการความอ่อนหวาน บางคนต้องการ การตำหนิที่หนักเล็กน้อย แล้วพวกเขาก็ตื่นขึ้นมา หรือพวกเขา... พวกเขายอมคุณ แล้วคุณดูว่าเป็นสถานการณ์ไหนและเมื่อคุณออกไปข้างนอก พยายามใช้ชีวิตเรียบง่าย อย่านอนบนเตียงคนอื่น ฉันบอกคุณแล้ว ฉันจะบอกคุณอีกครั้ง (ค่ะ) ทานพอเพียงเพื่อดำรงชีวิต แค่นั้นแหละ ถึงแม้พวกเขาให้อาหารมากมาย แต่แค่ทานเท่าที่คุณต้องการ และเพียงแค่สิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่อุดมสมบูรณ์มากเกินไป บางครั้ง [ก็] โอเค แต่ไม่ใช่ว่า คุณทานของร้อยอย่าง เหมือนราชาทุกวัน ไม่ดี ไม่ดี มีกรรมที่น่าสับสนมากเกินไปในนั้น มีระดับจิตสำนึกที่สับสนมากเกินไป ภายในร่างกายของคุณ มันไม่ดีต่อผลประโยชน์ทาง จิตวิญญาณของคุณ และไม่ดีต่อสุขภาพของคุณด้วยแม้แต่นักวิทยาศาสตร์จะบอกคุณเช่นนั้น เราทานอาหารผสมกันมากเกินไป ร่างกายของคุณไม่สามารถปรับตัวได้ พวกเขาบอกว่าการทานอาหาร ที่เรียบง่ายดีต่อคุณมากกว่าด้วย ฉันไม่ได้จำกัดเรื่องนั้น แต่ไม่ว่าคุณทำอะไร คุณต้องจ่าย จำไว้ว่าแม้คุณเป็นนักบุญระดับสาม คุณต้องจ่าย คุณจ่ายด้วยวิธีที่แตกต่างกัน อย่างน้อยที่สุดคุณไม่ลงไป แค่นั่นแหละ นั่นดีอยู่แล้ว เจ้าแห่งกรรม – “บ๊าย บาย” เขามองขึ้นไป แล้วน้ำลายไหลไปทั่ว “ฉันเสียมันไปแล้ว” นั่นเป็นทั้งหมดที่เขาสามารถทำได้มีคำถามอื่น ๆ อีกไหม? อย่ากลัว (อาจารย์คะ ในไต้หวัน (ฟอร์โมซา) ฉันได้รับแจ้งว่ามีหลายคนถามว่า บุคคลภายนอกสามารถส่งต่อ หรือซื้อหนังสือของอาจารย์ได้หรือไม่ ดังนั้นเราจึงกำลังมองหา ตัวแทนจำหน่ายที่ดีบางรายค่ะ) ใช่ ๆ ๆ (เราพบแห่งหนึ่งเมื่อเร็ว ๆ นี้ค่ะ) โอเค (แล้วเรามีแผนจะทำให้คนภายนอก สามารถซื้อหนังสือของอาจารย์ได้ค่ะ (โอเค โอเค) นั่นโอเคไหมคะ?) มันโอเค (เรากำลังคิดถึงเรื่องนี้อยู่ค่ะ) ใช่ เพราะมีแต่ คนที่มีบุญสัมพันธ์เท่านั้นที่จะซื้อมัน (โอเคค่ะ) ดังนั้น ไม่ต้องกังวล แล้วถ้าพวกเขาไม่ซื้อ มันโอเค มันอยู่ตรงนั้น ไม่ได้ทำอะไร (โอเคค่ะ) ไม่มีอันตราย และถึงแม้ว่าพวกมันอยู่ตรงนั้น และผู้คนไม่มีบุญสัมพันธ์ พวกเขาก็ไม่ซื้อเช่นกัน จึงอย่ากังวล ใช่ มีอะไรอีก? (ว่ากันว่าร้านหนังสือใหญ่ที่สุด ในไต้หวัน (ฟอร์โมซา) พวกเขาอยากขาย หนังสือของอาจารย์ครับ) โอเค ดีเลย (ดีมากเลย) พวกเขาถามเพื่อตัวพวกเขาเอง พวกเขามามาถามหรือ? (ผู้แทนจำหน่าย พวกเขามาสอบถามค่ะ) โอ้ งั้น มันโอเค มันโอเค (โอเคค่ะ ขอบพระคุณค่ะ อาจารย์)ใช่ คุณดูเด็กอยู่เสมอ มีแต่ฉันคนเดียวเท่านั้น ที่ดูแก่และมีผมขาวแล้ว ฉันรู้ว่าคุณกำลังพยายามอย่างดีที่สุด แค่บางครั้งกรรมของคุณเข้ามาบดบัง วิสัยทัศน์ของคุณ บดบังการตัดสินของคุณ และคุณไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร ไม่ใช่ว่าคุณไม่พยายาม ดังนั้นคราวหน้า พยายามจำไว้เสมอว่า ต้องถ่อมตน และภาวนาเสมอ นั่นคือทั้งหมดที่จะช่วยคุณได้ ถ่อมตน ภาวนา และทำงาน แน่นอนว่าทำสมาธิ ใช่ (ผมรู้ว่าขั้นตอนสุดท้าย ที่จะช่วยได้ คือการภาวนาต่ออาจารย์ครับ) ใช่ อย่างน้อยคุณก็ยังมีความถ่อมตน ใช่ งั้นดีแล้ว ดีแล้ว นั่นคือยาที่ดีที่สุด (ควรจะละทิ้งความ ทะนงตนและ (ใช่) ถ่อมตนที่จะภาวนาต่ออาจารย์ว่า (ดี) “โอ้ ผมทนไม่ไหวแล้วและต้องการ ความช่วยเหลือของอาจารย์”) โอ้ โอเค ใช่ การภาวนาไม่ทำร้ายคุณแล้วพวกคุณมีกี่คน ที่ไปถึง 70 (เปอร์เซ็นต์) ระดับสูง? โอเค ยืนขึ้น เรามาดูพวกคุณกันดีกว่า มันโอเค ถ้าคุณไม่รังเกียจ แค่ยืนขึ้น มานี่ (โอ เรา?) ใช่! คนเหล่านี้คือผู้ชนะทั้งสี่! ดี ดี รางวัลที่หนึ่ง (อาจารย์ให้ทั้งหมดค่ะ ขอบพระคุณค่ะ) โอเค ใช่ ดี ดี ดีแล้ว ดีแล้ว ฉันรู้ว่าคุณไม่ทะนงตน ดังนั้น มันโอเค หากคุณทะนงตน คุณจะไปไม่ถึงจุดนั้น โอเคไหม? มันดีมากเลย ในเวลาสั้น ๆ คุณกระโดดสูงมาก ใช่ กระโดดสูงมาก เมื่อสองเดือนที่แล้ว คุณอยู่ที่ระดับสูงสุด ของ (ระดับ) สองเท่านั้น เมื่อสองเดือน หรือหนึ่งเดือนครึ่งที่ผ่านมาฉันตรวจสอบพวกคุณทุกเดือน คุณรู้ไหมว่า ตอนที่ฉันเข้าฌานที่นี่ เป็นตอนนั้น? ปลายเดือนธันวาคมใช่ไหม? ตอนนี้มันเป็นปลายเดือนกุมภาพันธ์ สองเดือน แต่ตอนที่ฉันประกาศ มันเหมือนจะ สักประมาณ เกือบสองเดือน คุณกระโดดสูงมาก นั่นเป็นเรื่องใหญ่มาก และพวกคุณบางคน กระโดดสูงมากด้วย หลายคน ดี ดี วิเศษคุณทำอะไรไป? บอกทุกคนด้วย บางทีประสบการณ์ของคุณจะช่วยได้ (อาจารย์ทำค่ะ อาจารย์ทำทั้งหมดค่ะ) (ในสองเดือนนี้ สองเดือนนี้) คุณทำอะไรไปบ้าง สองเดือนนี้? คุณกระโดดเร็วมาก (กระโดดเร็วมาก) (เป็นอาจารย์ทำค่ะ) (มันง่ายที่สุดถ้าเราภาวนาต่ออาจารย์ค่ะ) (ฉันบอกว่า มันง่ายที่สุดสำหรับฉัน เป็นอาจารย์ทำทั้งหมดค่ะ ฉันภาวนาบ่อย ๆ และอาจารย์จะทำค่ะ) (ภาวนาบ่อย ๆ ค่ะ) ทำอะไรบ่อย ๆ นะ? (ภาวนา ภาวนาค่ะ) โอ้ เธอพูดว่าสำหรับเธอ มันง่ายมาก ทุกสิ่งที่เธอทำ เธอคิดว่าอาจารย์ทำ และเธอภาวนาตลอดทั้งวัน ภาวนาตลอดเวลา เธอบอกว่า “อาจารย์ทำมัน” และนั่นคือเคล็ดลับของเธอ เธอพูดว่าสำหรับเธอ มันง่ายมาก "อาจารย์ทำทุกอย่าง" ใช่ แค่นั่น และภาวนาแล้วคุณล่ะ? คุณก็ 70 ด้วยหรือ ไม่หรือ? ใช่ ระดับสูง เคล็ดลับของคุณคืออะไร? (เคล็ดลับของผมคือผมอ่าน... ผมทำบันทึกครับ (ใช่ ๆ) ทุกวัน) ในแต่ละวันคุณทำอะไร... บันทึกอะไร? (ห้าปีมานี้ ผมบันทึกทุกการรู้แจ้ง เกี่ยวกับ…) บันทึกประจำวัน คุณทำบันทึกประจำวัน ใช่ (ผมตรวจสอบแล้ว และเพราะ อาจารย์บอกว่าหลังจากฌานแล้ว หลาย ๆ คน (ก้าวหน้า) เร็วมาก) ใช่ (ดังนั้นผมตรวจสอบบันทึกของผม สองเดือนนี้ ผมได้รับการรู้แจ้งที่ดีมาก เยอะจริง ๆ ครับ) ใช่ (ดังนั้นการทำบันทึกไว้ เป็นสิ่งที่ดีมากครับ) ใช่ การทำบันทึก ก็ดีเหมือนกัน (มันเตือนผมตลอดเวลา (ใช่) เหตุใดผมจึงได้มา[ในช่วง]การรู้แจ้ง (ใช่) เพราะว่า…) ให้กำลังใจตัวเอง (ใช่ ใช่ครับ บางครั้งเพราะการรู้แจ้ง ไม่ใช่เรื่องยากมาก แต่การรักษาการรู้แจ้งให้คงอยู่ เป็นเรื่องยากนิดหน่อย) ใช่ หากคุณเห็นว่า คุณได้เท่าไหร่ คุณอยากได้มากขึ้น (ครับ) อ๋อ! เป็นความคิดที่ดีถง (เพราะฉัน ได้ทำงานของอาจารย์ ที่ตอบจดหมายอยู่ตลอด ขณะที่ฉันทำมัน ฉันมักคิดเสมอว่า “อาจารย์ หากท่านต้องการให้ฉันทำ สิ่งนี้และสิ่งนั้น แล้วท่านจะต้องประทานพลัง และปัญญาและหัวใจที่เปี่ยมความรัก ให้แก่ฉัน ไม่เช่นนั้นฉันทำต่อไปไม่ได้ ฉันอยากทำดีที่สุด”) โอเค คุณภาวนาแบบนั้น (ฉันไม่มีเวลาทำ บันทึกใด ๆ ทั้งสิ้นค่ะ) ยุ่งมาก (แล้วฉันก็ไม่ได้ นั่งสมาธิมากขนาดนั้น) (อย่างไรก็ตาม…) โอเค (ฉันภาวนาต่ออาจารย์เสมอค่ะ) โอเค เธอบอกว่าเคล็ดลับของเธอ ก็ไม่ได้มากเช่นกัน เพราะเธอไม่มีเวลามากนัก เธอต้องทำ งานอาจารย์เยอะมาก และทุก ๆ ครั้งที่เธอทำสิ่งใด เธอบอกว่า “ได้โปรดให้พลังและความรัก ที่เพียงพอแก่ฉันเพื่อทำมัน” ไม่อย่างนั้น ฉันทำต่อไปไม่ได้ ฉันไม่มีพลังพอ ฉันไม่มีความอดทน พอที่จะทำมัน” ดังนั้นทุกครั้ง เธอแค่ภาวนา ภาวนา เพราะเธอทำงาน เธอจึงต้องภาวนา ดังนั้นนั่นเป็นวิธีที่มันได้ผล นอกจากนี้ เธอไม่ได้ ทำสมาธิอย่างขยันขันแข็งมาก หรือพิเศษหรืออะไรเลย เพียงเพราะเธอต้องทำงานของฉัน มากมาย และเธอภาวนาทุกครั้งด้วย ไม่เช่นนั้นเธอไม่สามารถทำมันได้ นั่นคือสิ่งที่มันเป็นใช่ ใครอื่นอีก? แล้วคุณล่ะ? (ฉันด้วยค่ะ ฉันคิดถึงอาจารย์ และคิดถึงคำสอนของอาจารย์ และแล้วภาวนาต่ออาจารย์ อย่างจริงใจมาก) เธอก็ภาวนาต่ออาจารย์อย่างจริงใจ ตลอดเวลา แค่นั้นแหละ เพื่อให้ทำงานที่เธอทำ และภาวนาต่ออาจารย์ให้ช่วยเหลือ (พวกเราส่วนใหญ่ มีงานเยอะ และก็... ผู้ประทับจิตที่เป็นผู้อาศัยส่วนใหญ่ มีงานมากมายค่ะ) โอ้ (ค่ะ) งานของอาจารย์เยอะมาก (ใช่ ใช่ค่ะ)เธอพูดว่า คนส่วนใหญ่ในกลุ่มนี้ เป็นคนที่ทำงานหนักมาก ส่วนใหญ่เป็นงานของอาจารย์ หรือเป็นงานสาธารณะเพื่อพวกเรา คนพวกนี้ส่วนมาก เป็นกลุ่มทำงานหนัก ใช่(ถูกต้องครับ ผมก็เหมือนกันครับ เพราะว่า... (ใช่) เพราะทุกครั้งที่พวกเขาบอกว่า พวกเขาต้องการให้คนไป ที่นั่นหลังจากและระหว่าง งานหนังสือ หรือบางคนต้องการความช่วยเหลือ "คุณไปคุยกับพวกเขา") อันนี้และอันนั้น (ผมไป “ไม่มีใครชอบไป ดังนั้นมีแค่ผมคนเดียวครับ” เมื่อเราทำสิ่งที่เป็นสาธารณะ เหล่านี้ เราจำเป็นต้องมีพลังพระพร ของอาจารย์อย่างแรงกล้าครับ) ใช่ (ดังนั้นทุกครั้งที่ผมภาวนาต่ออาจารย์ แล้ว (ใช่) เวลาผมพูด พวกเขาชอบมัน ดังนั้นทุกครั้ง ผมสะสมประสบการณ์มากมาย ดังนั้นบางครั้งผมไปที่คุก (เพื่อพูด) บางครั้งผมไปที่ไหนสักแห่ง ดังนั้นทุกครั้งที่ผมพูด ผมสะสมประสบการณ์ ต่าง ๆ มากมาย) ใช่ ๆ(และอย่างน้อยที่สุด ก็ควรเข้าใจ และเริ่มต้นด้วย คำสอนของอาจารย์ และ หนังสือศักดิ์สิทธิ์มากขึ้น แล้วนี่…) ใช่ มันทำให้คุณ มีส่วนร่วมในคำสอน ของอาจารย์และทั้งหมดนั้นมากขึ้น (ใช่ ใช่ครับ) ใช่ (แล้วเอามาใช้ให้เกิดประโยชน์) ใช่ ทำให้คุณทำ นำไปใช้ให้เกิดประโยชน์ (นำไปใช้ให้เกิดประโยชน์) ใช่ ๆ นั่นดี คุณได้รับการเตือนตลอดเวลา เพราะคุณกำลังทำงาน (ครับ) คุณต้องทำ คุณถูก “บังคับ” ให้ทำ (ครับ) และคุณถูก “บังคับ” ให้ภาวนา โอเค ถ้าอย่างนั้น คุณเชื่อมต่อกับอาจารย์มากขึ้น เข้าใจPhoto Caption: อย่ามองข้าม สิ่งที่คุ้นเคย ไม่ใช่แค่รูปลักษณ์ภายนอกเท่านั้น!
